Herkese merhabalar
Yine bir kitap yorumu ile karşınızdayım..
''İşlediği suçtan çok gerçek duygularını dile getirdiği ve toplumun istediği kalıba girmeyi reddettiği için dışlanan bir yabancı ve XX. yüzyılda içine düştüğü yabancılaşma anlatılır. Camus, genç kahramanı Mearsault'undış dünya ile arasına koyduğu mesafeyi, kendine ve topluma yabancılaşmasını, annesinin ölümü dahil, her şeye nesnel bir biçimde yaklaşmasını büyük bir ustalıkla dile getirir.'' (Arka Kapaktan ALINTI)
İşlediği suçtan çok duyguları yüzünden cezalandırılan bir adamın hikayesi. Kahramanımız toplumun dayattığı kalıplara girmeyi reddeder. Öyleki annesinin ölümünü bile çok sakin karşılamıştır ve bu yüzden ayıplanmıştır. Çünkü '' anne kaybedilirse ağlanır ve yas tutulur''. Oysa düşüncesi basittir: Ölüm her canlı için var. Kaç yaşında ve nasıl olduğunun bir önemi yoktur. Bu döngü bu şekilde devam eder...
İlgilimi çeken bir şey vardı; sıcaklar=) Kışın okumama rağmen ben bunaldım vallahi ki sıcağı pek severim. Kahraman hayatının en kiritik anlarında bile endişelenecek onca şeyi varken suçu sıcaklara atar.
Kitap yazarın ağzı ile anlatılmış. Anlatım nesnel. Oldukça felsefe barındıran düşünmenizi sağlayan bir eser. 2. defa okuduğumda çok farklı anlamlar çıkaracağımı düşünüyorum .
Bendeki Can Yayınları 56. baskı, 110 sayfa..
Camus okumadıysanız tanışmanızı tavsiye ederimm
Mutlu okumalar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder