Merhabalar sevgili kitap dostları,
Severek okuduğum Casus kitabı yorumu gelsin..
Kitap tarihi bir roman aslında. Yazar, gerçek bir hikayeden yola çıkarak kurgulamış olayları. Mata Hari ile avukatı arasındaki yazışmalardan..
Mata Hari; asıl adı Margaretta Geertrvida Zelle .. Özgür ve sınırları olmayan bir kadın.. O dönem başlı başına bu bile suç sayılacakken bir de casus olduğu iddia edilerek idam edilir.
Kitabın ilk kısmında Hari'nin çocukluğu ve gençliğine yer vermiş yazar annesi öldükten sonra anaokulu öğretmeni olması için başka bir ülkeye gönderilir.. Spoiler olmasın diye burda yazmıyorum ama başına biriş gelir ve aşka olan inancını kaybeder.. Sonra bir subay ile evlenerek yine ülke değiştirir. Sayısız aşağılanma ve hakarete uğrar, buarada bir kızı olur ve onu orda bırakara Paris'e kaçar ve 2. hayatı başlar .. Kitabın 2. kısmında artık dansçıdır ve kendini Mata Haridiye tanıtır.. Bir çok erkeğin ilgisini çeker hem açık seçik dansı ile hem büyüsü ile.. Sayısız kişi ile yatar bu adamların ortak özellikleri zengin ve güç sahibi olmaları (ki kadının önem verdiği şey) ve çok iyi mevkilerde olmaları.. Tabi bu kaçamak lar sayesinde bir sürü özel bilgiye de tanıklık eder çünkü erkekler arasında önemli siyasi adamlar vardır. Derken savaş şiddetini arttırır ve şöhretinin bittiği noktada kadına casusluk teklifi gelir. Mektuplara göre aslında masumdur ve casusluk yapmamıştır.. Amacı çok iyi bildiğini sandığı erkekleri biraz oyalayıp para alıp kendine yeni bir hayat kurmakken... Hapse atılır.. 3. kısımda da hapiste avukatı ile yazışmasıdır. Sonuç olarak hiç bir delil bulunmamasına rağmen idam edilir. Kitabın son kısmın da şöyle yazar: Mata Hari'nin ölüme mahkum edilmesinin en büyük sorumlusu, Savcı Andre Mornet, 1947 yılında bir gazateci ile röportajında şunu belirtir; ''Aramızda kalsın ama elimizdeki deliller o kadar yetersizdi ki bir kediyi bile mahkum etmemize yetmezdi.'' Mata idama çok soğukkanlılıkla gider,ellerinin ve gözlerinin bağlanmasını istenmez.
Sonuç olarak kitabı beğendim, bir kaç saatte bitti .. Can Yayınları, 150 sayfa , Emrah İmre çevirisi..
Tek eleştirim şu olabilir;kadının duygularına yer verilmemiş. Tabi kurgu casusluk üzerine ama kızını o adama bırakırken ne hissetti, hiç aklına geldi mi? Yıllar sonra kendinden yaşta küçük, görme yetisini kaybetmiş bir askerle aşk yaşadığı yazıyor mektuplarda. Ne hissetmiş acaba vsvs? Sadece güç iktidar peşinde olan aslında yanlız olduğunu bilen bir kadın mı sadece? Ya duygular...Sanırım boşlukları ben dolduracağım=)
Hepinize iyi okumalar
